Mahabharat (महाभारत)

The Mahabharata is an ancient Indian epic where the main story revolves around two branches of a family - the Pandavas and Kauravas - who, in the Kurukshetra War, battle for the throne of Hastinapura. Interwoven into this narrative are several smaller stories about people dead or living, and philosophical discourses. Krishna-Dwaipayan Vyasa, himself a character in the epic, composed it; as, according to tradition, he dictated the verses and Ganesha wrote them down. At 100,000 verses, it is the longest epic poem ever written, generally thought to have been composed in the 4th century BCE or earlier. The events in the epic play out in the Indian subcontinent and surrounding areas. It was first narrated by a student of Vyasa at a snake-sacrifice of the great-grandson of one of the major characters of the story. Including within it the Bhagavad Gita, the Mahabharata is one of the most important texts of ancient Indian, indeed world, literature.

มหาภารตะเป็นมหากาพย์อินเดียโบราณที่เรื่องราวหลักหมุนรอบสองตระกูลคือแพนดาวาสและโคราวาสซึ่งในสงครามคุรุคเชรตร้าต่อสู้เพื่อครองบัลลังก์แห่งฮาสตินปุระ การผสมผสานเข้ากับการบรรยายนี้เป็นเรื่องราวเล็ก ๆ หลายเรื่องเกี่ยวกับคนที่ตายหรือมีชีวิตอยู่และวาทกรรมทางปรัชญา Krishna-Dwaipayan Vyasa ตัวละครในมหากาพย์แต่งมัน; ตามประเพณีเขากำหนดข้อและพระพิฆเนศเขียนไว้ ที่ 100,000 ข้อมันเป็นบทกวีมหากาพย์ที่ยาวที่สุดที่เคยเขียนโดยทั่วไปคิดว่าจะได้รับการแต่งในคริสตศักราชศตวรรษที่ 4 หรือก่อนหน้านี้ เหตุการณ์ในมหากาพย์การเล่นออกมาในชมพูทวีปและพื้นที่โดยรอบ มันถูกบรรยายครั้งแรกโดยนักเรียนของ Vyasa ด้วยการเสียสละของหลานชายที่ยิ่งใหญ่ของหนึ่งในตัวละครหลักของเรื่อง มหาภารตะเป็นหนึ่งในตำราที่สำคัญที่สุดของอินเดียโบราณวรรณคดีโลก